μπαλοτιά

και μπαλωτιά, η (Μ μπαλοτιά)

1. πυροβολισμός

2. πλήγμα από σφαίρα πυροβόλου όπλου

νεοελλ.

ταυτόχρονη ριπή από πολλά όπλα μαζί, ομοβροντία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μπαλότα (< ιταλ. ballotta) + κατάλ. -ιά (πρβλ. μπάλα: μπαλιά). Ο τ. μπαλωτιά κατ' επίδρασιν τών παρ. τών ρ. σε -ώνω].